Chia Seeds vs Basil Seeds

Chia Seeds VS Basil Seeds

Chia is the edible seed of Salvia hispanica, flowering plant in the mint family native to Central America, as well as the related Salvia columbariae of southwest United States and Mexico. Chia seeds are oval, gray-colored with black and white spots, with a diameter around 1 millimetre (0.04 in). The seeds are hydrophilic, absorbing up to 12 times their weight in liquid when soaked and developing a mucilaginous coating that gives chia-based creams and beverages a distinctive gel texture.

They are sprinkled on yogurts, salads, and puddings, eaten raw (have a nice nutty flavor), or they are consumed after soaking in water or milk. When soaked in water or milk, they absorb water and make a drink that is quite thick. The drink can keep you satiated and can reduce your appetite.

Chia seeds on average contain 6% water, 42% carbohydrates, 16% protein, and 31% fat. The fatty acids of chia seed oil are highly unsaturated, with linoleic acid (17-26% of total fat) and linolenic acid (50-57%) as the major fats. They are rich in omega-3 fatty acid and the B vitamins, thiamin and niacin. The seeds are rich in calcium, magnesium, potassium, and phosphorous. They contain more protein and good fat than basil seeds. They are also loaded with antioxidants and fiber. They can strengthen your teeth and bones. They help maintain normal blood sugar and blood pressure levels. It is easier to incorporate these seeds in diet.

Basil is a culinary herb of the family Lamiaceae (mints). Basil is native to tropical regions from central Africa to Southeast Asia. It is a tender plant, and is used in cuisines worldwide. Depending on the species and cultivar, the leaves may taste somewhat like anise, with a strong, pungent, often sweet smell.

Basil seeds are consumed only after soaking them in water for a couple of hours.

Sweet basil seeds are a similar size as chia seeds. The difference is basil seeds are completely black and tear-shaped, whereas chia seeds are typically mottled shades of grey with brown and have a more rounded shape. Like chia, basil seeds become gelatinous when soaked in water. They are used in drinks in many Asian countries for thickening as well as for health. Basil seeds are reported to have antioxidant, anticancer, antiviral, antibacterial, antispasmodic and antifungal properties.

According to the Sutter Gould Medical Foundation, basil seeds may help control blood sugar in people with type 2 diabetes. They help maintain the arteries clean and clear. They do not allow cholesterol to stick on the walls of the arteries. Thus, they help lower the risk of heart attack and stroke.

تفاوت دانه چیا و تخم شربتی

تخم شربتی یا دانه ریحان که برای تهیه شربت تخم شربتی به کار می‌رود. نام‌های دیگر این گیاه: بادروج، تره خراسانی، اوقیمن، حوک، بورنگ، صریرا و بادروج ابیض است. دانه‌های چیا با بذر گیاه ریحان (تخم شربتی) تفاوت داشته و هر کدام خاصیت جداگانه ای دارند. در ایران تخم شربتی از قدیم در نوشیدنی‌های خنک برای بر طرف کردن عطش در فصل تابستان استفاده می‌شود. گاهی تخم شربتی به اشتباه بعنوان دانه‌های چیا خریداری شده و مورد استفاده قرار می‌گیرد، یا خواص مربوط به دانه‌های چیا به تخم شربتی که در ایران فراوان است نسبت داده می‌شود که درست نیست.

شربت تخم شربتی از نوشیدنی‌های سنتی ایران است که بیشتر در فصل گرما و به‌صورت خنک مصرف می‌شود. این شربت از ترکیب آب، تخم شربتی، شکر، گلاب و یخ تهیه می‌شود. همچنین می‌توان زعفران نیز به آن افزود. تخم شربتی در واقع دانه‌های گیاه ریحان است که به علت داشتن ترکیبات لعاب‌دار به‌صورت محلول در آب (شربت) استفاده می‌شود. لعاب این دانه‌ها پس از جذب آب به صورت ژله‌ای درمی‌آید که می‌تواند برای رفع عطش مورد استفاده قرار گیرد. ‍ تخم شربتی به عنوان بذر گیاه ریحان با نام علمی Ocimum basilicum شناخته می شود. مشخص شده که تخم شربتی حاوی یکسری ترکیبات پلی فنولی و آنتی اکسیدانی مانند آنتوسیانین ها و بتاسیسترول است. همچنین طبق برخی تحقیقات پیشگیری از دیابت نوع دو ، سرطان و خاصیت ضد باکتریایی برای این گیاه گزارش شده است

تنها شباهت دانه چیا با تخم شربتی لعابدار شدن هر دو است (دارای موسیلاژ می‌باشند) ، ولی مهم خواص دانه‌ها است که با هم فرق دارند. کلسیم موجود در چیا سید تقریبا پنج برابر بیشتر از شیر می باشد که در سه ماهه آخر بارداری برای تقویت اسکلت جنین ضروری می باشد. دانه های چیا مقادیر بالایی آهن دارند که باعث افزایش تولید گلبول های قرمز خون می شود و به درمان کم خونی در دوران بارداری کمک می کند. دانه های چیا یک ماده ژلاتینی دارند که باعث کاهش سطح قند خون در زنان باردار شده و از دیابت بارداری پیشگیری می کند. مقادیر بالای پروتئین موجود در دانه چیا از قندها و کربوهیدرات ها استفاده می کند و انرژی بدن زنان باردار را افزایش می دهد. تحقیقات نشان داده که مصرف دانه چیا که مقادیر بالایی فیبر دارد باعث کاهش کلسترول و فشار خون بالا می شود و به این ترتیب خطر ابتلا به بیماری های التهابی مانند بیماری های قلبی عروقی و آترواسکلروز را کاهش می دهد.